Propozycja dla bezrobotnych wiążąca się z założeniem własnej firmy jest propozycją interesującą. Zastanówmy się, jak ją zrealizować.
Aby powstała firma, musi jednocześnie spełnić się kilka przesłanek. Ta pierwsza - to musi zaistnieć potrzeba założenia firmy. Sama wola założenia firmy to jeszcze zbyt mało. Firma musi funkcjonować w obrocie gospodarczym, to znaczy musi oferować produkt atrakcyjny dla odbiorcy i jednocześnie musi istnieć siła nabywacza, która pozwoli zrealizować nabycie potrzebnego produktu.
Mamy więc następujące elementy obrotu gospodarczego:
1. siłę roboczą gotową wykonać pracę na rzecz przedsiębiorstwa,
2. projekt, koncepcję produktu,
3. rynek zbytu dla wytworzonego produktu.
Siła robocza w firmie
To, że ktoś jest gotowy do wykonania pracy, to jeszcze nie wszystko. Siła robocza musi osiadać właściwe kwalifikacje, aby powstał produkt wolny od wad dyskwalifikujących produkt pod kątem jego przydatności.
Siła robocza składa się tutaj z dwóch części - decyzyjnej (zarząd firmy) oraz produkcyjnej - czyli załogi firmy. Siłę roboczą firmy mozemy rónież podzielić na osobę właściciela firmy oraz pracownika najemnego, który świadczy pracę na rzecz firmy, ale nie ponosi ryzyka gospodarczego. Zupełnie inaczej jest z właścicielem firmy. Właściciel firmy może osobiście sprawować zarząd firmy, ale może też zatrudnić zarządcę firmy. Właściciel firmy ponosi odpowiedzialność za zobowiązania firmy w całości, zarząd firmy ponosi odpowiedzialność za zobowiązania firmy jedynie w zakresie skutków niewłaściwie podjętych decyzji, o ile nie wykaże że decyzje były właściwe a skutki nie były możliwe do przewidzenia w czasie podejmowania decyzji.
Powyższe oznacza, że osoby najemne mają prawo do wynagrodzenia za okres pozostawania w dyspozycji pracodawcy, mają prawo do wynagrodzenia zależnego od wymiaru wykonanej pracy a także mają prawo oczekiwać, że pracodawca spełni zobowiązania płatnika w zakresie związanym z zatrudnieniem pracownika.
Właściciel ma obowiązek znalezienia środków na pokrycie wydatków nie znajdujących pokrycia w przychodzie z pracy firmy. Ma też pełne prawo do przejęcia dochodu z działalności firmy po uiszczeniu zobowiązań firmy należnych osobom trzecim.
W ten sposób rozliczamy robociznę firmy. Należy jeszcze dodać informację, że w przypadku firmy jednoosobowej właściciel firmy w praktyce na działalność produkcyjną firmy może przeznaczyć zaledwie 1/2 ogólnego czasu pracy w określonym przedziale rozliczenia (najczęściej liczonym w wymiarze miesięcznym). Pozostałą część czasu pracy należy uznać za prowadzenie spraw firmy w rozumieniu pracy zarządu firmą.
Koncepcja produktu w firmie
Każda firma ma wykonać zadanie produkcyjne. Zadanie to może mieć wymiar konkretny lub abstrakcyjny. Wymiar konkretny jest produktem wymiernym, mierzalnym w jednostkach fizycznych i widzialnym bezpośrednio.
Wymiar abstrakcyjny jest pracą włożoną w działalność firmy, ale trudną do bezpośredniego zobaczenia, trudną do określenia w jednostkach fizycznych. Praca abstrakcyjna może być związana z przygotowaniem zakładu do wykonania zamówienia, może mieć wymiar przedmiotu obrotu w postaci usługi niematerialnej lub produktu niematerialnego. Przykładem pracy abstrakcyjnej jest skuteczne (lub nie zakończone wygraniem przetargu) wystąpienie o przyjęcie zlecenia do wykonania (praca zarządu), ustawienie maszyny w celu przygotowania jej do wykonania określonego produktu, a także praca wykonana w postaci udzielonej informacji czy porady (na przykład praca lekarza czy adwokata).
Należy dodać, że gotowość do wykonania pracy jest podstawą do księgowania kosztów tej gotowości, chociaż sam produkt moze jeszcze nie powstawać. Tu musi nastąpić zmagazynowanie potrzebnych surowców, tu musi być zorganizowana montownia, tu trzeba zorganizować miejsce do wykonania pracy.
Z kolei wykonanie produktu wiąże się z kosztem zużytej energii, kosztem porządkowania miejsca pracy z odpadów produkcyjnych, kosztu pracy wykonanej, a także kosztów tak zwanych ogólnych, powiązanych z istnieniem zakładu i niezależnych od rozmiarów produkcji.
Rynek zbytu dla wytworzonego produktu
Produkt wytworzony w procesie produkcji musi być odpowiednio konfekcjonowany w celu przygotowania oferty detalicznej, aby umożliwić nabycie produktu kompletnego i chronionego przed przypadkowym uszkodzeniem.
Produkt zmagazynowany po zakończeniu procesu produkcyjnego moze być księgowany jako dochody przyszłych okresów, jednak w danym okresie rozliczenioym może być księgowany poziomem kosztu wytworzenia.
Dopiero z chwilą zapłaty za wytworzony produkt jest on przeksięgowywany na wynik finansowy. Wtedy mozemy mówić o rentowności przedsięwzięcia. Oznacza to, że produkt do chwili uzyskania należności od nabywcy stanowi przedmiot kosztu firmy liczony w cenach kalkulacji i rzeczywistych kosztów nabycia.
Powyższe oznacza wprost, że każdy produkt wytworzony jest księgowany jako koszt w cenach nominalnych i dopiero po wydaniu nabywcy i otrzymaniu należności stanowi przychód firmy. Jeżeli produkt nie zostanie sprzedany, firma nie uzyskuje dochodu. Zbyt produktu jest już powiązany z upodobaniami rynku i zasadami nim rządzącymi. Jest to już zupełnie inna dziedzina.
Pieniądze w firmie
Wszystkie operacje wiążące się z działalnością firmy są mierzalne i można wyrażać je zarówno w jednostkach fizycznych, w jednostkach naturalnych, albo też mogą być wyrażone w pieniądzu. Wartość firmy może być bardzo wysoka, jeżeli firma prowadzi działalność produkcyjną (lub usługową) i jednocześnie firma może być zagrożona deficytem, jeżeli jej produkt pozostaje w firmie, jeżeli produkt nie jest przejmowany przez rynek w celu dalszego obrotu.
Myślę, że ten etap rozważań należy rozpatrywać w zupełnie nowym artykule.
http://fakty.interia.pl/raporty/raport-spor-wokol-tk/komentarze/news-politycy-komentuja-projekt-ustawy-o-tk-autorstwa-kod,nId,2197460
Problem polega też na tym, że polityka państwa nie zawsze uwzględnia interes gospodarczy przedsiębiorców. Rynek powinien być stabilny i chłonny, a obrót pieniądza nie powinien być ograniczany. Tymczasem obserwujemy coś zupełnie innego. Autorzy dewastacji polskiej gospodarki po odsunięciu ich od władzy nie ustają w tworzeniu problemów zupełnie sprzecznych z oczekiwaniem społeczeństwa.
Czy nie nadszedł czas na radykalne decyzje kończące ten konflikt zupełnie niepotrzebny ?
Myślę, że osoby, które spowodowały destabilizację rynku, powinny zostać rozliczone za błędne decyzje dokładnie na takiej samej zasadzie, jak właściciel firmy odpowiada za jej długi wobec osób trzecich całym swoim majątkiem.
